Edge of Tomorrow (2014)

 English Here
Korte Inhoud
In een nabije toekomst heeft een zwermachtig buitenaards ras, Mimics genaamd, de Aarde op een meedogenloze manier aangevallen. Maar nu hebben de Aardse legers hun krachten gebundeld voor een laatste offensief tegen de buitenaardse horde. Lt. Col. Bill Cage is een officier die op niets minder dan een zelfmoordmissie gestuurd wordt. Cage wordt binnen enkele minuten gedood, maar hij slaagt erin om een Alpha met zich mee te nemen. Maar dan, op onmogelijke wijze, ontwaakt hij opnieuw op dezelfde helse dag, en moet hij opnieuw vechten en sterven…

Genre
: SF/Actie

Land : VS

Cast
:

Tom Cruise : Cage
Emily Blunt : Rita
Charlotte Riley : Nance

Regisseur
: Doug Liman


My opinion

“What do we do now?
I don't know. We've never gotten this far.”


Eerlijk gezegd ben ik tot nu toe zwaar ontgoocheld over de films waar ik al zo lang naar uitkeek. Godzilla was te afwezig in de gelijknamige film “Godzilla”, “Transcendence” was te gewoon en nietszeggend, “Divergent” was het zoveelste SF Fantasy verhaal voor tienermeisjes, “300 Rise of an Empire” was “300”,”The Expendables 3” zijn opgebruikt en aan vervanging toe en “Pompeii” was een storm in een glas water. Alleen “Robocop”,”Guardians of the Galaxy”,”Maleficent” en “Captain America : Winter Soldier” konden me verrassen en bekoren. Van “Edge of tomorrow” verwachtte ik eigenlijk niet veel. Mede dankzij het feit dat Mr. Cruise er waarschijnlijk weer in volle glorie zal in schitteren. Dacht ik ! Wat heb ik me hier toch duchtig in vergist. “Edge of Tomorrow”, een film gebaseerd op het Japanse stripverhaal “All you need is kill” van Hiroshi Sakurazaka, is voor mij nu alvast dé blockbuster van deze zomer.


Stel je een invasie op één of ander uitgestrekte kuststrook in Frankrijk zoals in “Saving Privat Ryan”, maar dan met een futuristisch uitzicht. Een landing op het strand met hoogtechnologische helikopters waaruit “Robocop”-achtige soldaten gedropt worden, die dan massaal de strijd opnemen tegen buitenaardse wezens, Mimics genaamd, die precies uit “The matrix” lijken te zijn weggelopen. Je krijgt een adrenaline opstoot bij het bekijken van dit slachtveld met oprukkende strijdkrachten die massaal afgeslacht worden. En daar tussenin loopt een meewarig rondkijkende Kolonel Cage (Tom Cruise) die op voor hem onverklaarbare manier gepromoveerd is van Kolonel naar een doodgewone soldaat met een onuitwisbare schandvlek. Hij blijkt zogezegd een deserteur te zijn. Er wordt hem dientengevolge een hypermoderne gevechtsuitrusting aangesnoerd en opgetrommeld om onderdeel te zijn van het eerste peloton dat de invasie aanvoert en zich middenin het bloedige krijgsgewoel gooit. Ironisch genoeg heeft hij geen flauw idee hoe hij de veiligheid van zijn Japans sprekende uitrusting af moet zetten en sneuvelt hij dus algauw. Door omstandigheden verzeilt hij echter in een soort tijdscyclus zoals Bill Murray dit ondervond in “Groundhog Day”. Telkens keert hij terug in de tijd naar het moment waarop hij ontwaakt op de basis van waaruit de invasie gecoördineerd wordt.


Ik bleef wel met de vraag zitten waarom het juist dit tijdstip moest zijn en of Bill Cage dit zelf in handen heeft om dit tijdstip te bepalen ? Maar misschien heb ik dat over het hoofd gezien of verkeerd begrepen. Maar laat dat de pret niet drukken want de rest van de film is een fascinerende,actierijke,spannende en soms zelfs humoristische knaller van een film. Zelfs de aanwezigheid van Cruise stoorde me niet. Normaalgezien is Cruise zo’n acteur die zo’n ego en pretentie uitstraalt dat het scherm sowieso al gevuld is met zijn persoonlijkheid. Dit viel al bij al mee deze keer. Zelfs zijn oogverblindende kamerbrede glimlach verdween naarmate de tijd verstreek. En om eerlijk te zijn biedt deze film plezier aan alle filmliefhebbers. Diegenen die Cruise niet kunnen uitstaan, mogen zich verheugen over het feit dat Cruise ontiegelijk aantal keren het loodje erbij neerlegt. Diegenen die Cruise verafgoden, zijn dan weer in hun nopjes omdat hij telkens weer verrijst om weer als een echte held aan de missie te beginnen.


Doug Liman heeft er een bloedstollende voortrazende SF van gemaakt. Een beetje van hetzelfde kaliber als “The Bourne Identity”. Een geslaagd concept wat ook wel te danken is aan het uiterst slinks in elkaar gestoken script. Ondanks het feit dat dezelfde gebeurtenis zich telkens weer opnieuw afspeelt, is dit nooit echt storend, daar Bill Cage dezelfde omstandigheden telkens weer op een andere manier tracht aan te pakken. En dit kan soms tot hilarische momenten leiden.

Zoals gezegd heeft de nogal timide ingestelde Tom Cruise gezorgd voor een genietbare vertolking als Colonel Cage. Maar vooral het moment wanneer Emily Blunt op het toneel verschijnt als Rita Vrataski “The Angel of Verdun”, komt alles in een stroomversnelling en worden de interacties en fragmenten humoristisch en entertainend. Een perfecte keuze als bikkelharde tante die er dan ook nog eens uiterst aantrekkelijk uitziet. Ik verplaatste me zelf terug naar de tijd toen ik soms thuis uren achter mijn monitor zat en mijn tanden stukbeet op een bikkelharde en aartsmoeilijke missie in “Call of Duty”. Gefrustreerd begon je dan telkens terug aan het gedeelte waar geen doorkomen was, en probeerde je telkens weer op een andere manier, om er toch in te slagen je erdoor te vechten. Eigenlijk wordt dit zelfde principe toegepast in “Edge of tomorrow”. Ook waren er nog twee vermeldenswaardige bijrollen. Brendan Gleeson vertolkte de meedogenloze generaal Brigham en Bill Paxton zie je in een wel erg vermakelijke rol als instructeur Farell.


Het zal wel overduidelijk zijn dat ik met heel veel enthousiasme heb gekeken naar deze toch wel hoogst vermakelijke film. Een actie SF waar ik wel degelijk van genoten heb en die toch wel een geduchte kandidaat is voor de titel van “Spetterende actie film” voor het jaar 2014 . De andere kandidaat die voor mij ook dingt naar deze titel is “Captain America : Winter Soldier”. En op dit moment is het een ex aequo. Ondanks dat het einde voor mij niet zo logisch in elkaar stak, is deze SF een echte aanrader. Een massa actierijke fragmenten, een wervelend spektakel met soms aanstekelijke humor, verrassende plotwendingen en een razend tempo, het gelukkig weglaten van een melige romance en als laatste het toch wel wegcijferen van zichzelf ten opzichte van het geheel door Tom Cruise. Dat alles maakt van deze film een must-see. En voorwaar ik ga iets doen wat ik zelden doe : ik ga hem nog eens herbekijken !

 

Het verdict 8/10
Links : IMDB , Moviemeter
 
Edge of Tomorrow (2014) on IMDb

Geen opmerkingen

Mogelijk gemaakt door Blogger.