Mercy (2014)

Korte Inhoud

George heeft een erg goed band met zijn oma. Wanneer ze op een dag echter een gewelddadige aanval krijgt wordt ze in een tehuis geplaatst. Een jaar later krijgen ze bericht dat het tehuis haar niet meer kan opvangen. Georges familie besluit de laatste dagen in het oude huis van oma te spenderen. Al snel blijkt dat ze de kracht van de oude vrouw onderschat hebben.

Genre : Horror
Land : VS

Cast :
Chandler Riggs : George
Dylan McDermott : Jim Swann
Shirley Knight : Mercy

Regisseur : Peter Cornwell

Mijn mening

“Mercy” is gebaseerd op een kortverhaal van Stephen King (originele titel was echter “Gramma”). In het verleden zijn er al een reeks King verhalen verfilmd met wisselend succes. “Christine”, “Carrie”, “Misery” en “Pet Sematary” zijn stuk voor stuk pareltjes en tijdloze klassiekers. En vanzelfsprekend is “The Shawshank Redemption” een meesterwerk. Zowel in boekvorm als de gelijknamige film. “Cujo” en “Firestarter” zijn dan weer voorbeelden die niet echt in de smaak vielen bij mij. En vol ongeduld wacht ik dan ook op “Cell” (zelfs met John Cusack in de hoofdrol). Toen bleek dat “Mercy” gebaseerd was op een verhaal van King, moest ik deze natuurlijk ook eens keuren. En weeral blijkt dat een kortverhaal nooit een goede basis is voor een speelfilm. De reden waarom het een kortverhaal werd, is dan ook dat de materie juist voldoende is om een kort verhaal te vertellen. Het resultaat is dan ook een ellendig trage film waarbij vreselijk weinig te beleven valt. En om eerlijk te zijn had ik uiteindelijk niet begrepen waar het nu allemaal over ging.

Afgaand op de openingsscène, verwachtte ik toch een geslaagde film. Het brutale, “in-your-face” begin waarbij een houthakkersbijl vernietigend toeslaat, liet weinig aan de verbeelding over. Dat je niet rechtstreeks geconfronteerd wordt met de verwoestende beelden, maar alles als een schaduw word getoond, was al een aanwijzing dat er zeker geen goor beeldmateriaal zou worden gebruikt. Niet dat dit noodzakelijk is, want de beste horror is die waarbij je eigen verbeeldingskracht naar bovenkomt. Dit is trouwens ook de sterkte van het literaire oeuvre van Stephen King. De fantasie en de onderhuidse angst. Spijtig genoeg had ik wel enorm veel fantasie nodig voor deze film en was er nauwelijks iets te merken van onderhuidse angst of spanning. Dat het een machiavellistische vertelling is waarbij iemand zijn ziel verkoopt aan een demonische entiteit om bepaalde doelen te bereiken, was wel duidelijk. Alleen het demonische was niet zo uitgesproken uitgewerkt.

Voor één keer vond ik de acteerprestaties buitengewoon. En dat voor een griezelverhaal. Shirley Knight speelt een uitermate grandioze rol als de griezelige grootmoeder Mercy en evenaart moeiteloos de enge Annie Wilkes uit “Misery”. Chandler Riggs speelt op een overtuigende manier de eenzaat die een speciale band had met zijn oma. Zelfs Dylan McDermott als de knappe buur (of kennis) deed het niet slecht (in tegenstelling tot wat hij liet zien in “Freezer”). De enigste afknapper was de verschijning van de demonische entiteit Hastur met zijn kerstlamp-achtige ogen. Dit zag er zo erbarmelijk slecht uit. Zelfs een spookhuis op de kermis heeft angstaanjagender figuren.

Ondanks de suspenserijke opbouw aan het begin, is het eindresultaat toch abominabel te noemen. “Mercy” zal je zeker niet de gordijnen in jagen of je nachtmerries bezorgen. Daarnaast is het overgrote deel veel te donker waardoor het moeilijk te volgen is. En het verhaal bevatten is sowieso al een probleem. Ik vraag me nog steeds af wat die Hastur is ! Als kortverhaal was dit waarschijnlijk wel een geslaagd concept (’t is tenslotte ook van King), maar als verfilming schoot het op alle vlakken tekort.