Bridge of Spies (2015)

Korte Inhoud
De film vertelt het waargebeurde verhaal van James Donovan, een advocaat die zich in het centrum van de Koude Oorlog bevindt wanneer hij door de CIA gerekruteerd wordt om een haast onmogelijke missie uit te voeren: onderhandelen over de vrijlating van een door de Russen gevangen genomen Amerikaanse piloot.

Genre : Biografie/Drama
Land : VS/Duitsland

Cast :
Tom Hanks : James B. Donovan
Mark Rylance : Rudolf Abel
Amy Ryan : Mary Donovan

Regisseur :
Steven Spielberg

Mijn mening

“I am Irish, you are German.
But what makes us Americans?
Just one thing, The rulebook.
We call it the Constitution and agree to the rules, and that's what makes us American.”

Spielberg keert terug naar het oorlogsverleden na “War Horse”, het relaas van een hengst met Lassie allures tijdens WWI, maar dan niet met heroïsche beelden van het slagveld zoals in “Saving Private Ryan”. “Bridge of Spies” speelt zich af op het hoogtepunt van de koude oorlog. Een periode waarin spionagepraktijken dagelijkse kost waren en grootmachten elkaar volledig wantrouwden waardoor een heel arsenaal kernraketten gericht stond op de belangrijkste steden van beiden. Spionnen waren in de maatschappij geïnfiltreerd en bezorgden de overheden en instanties allerhande geheime informatie. Spionnen die voldeden aan het clichébeeld. Deftig geklede heren met een lange jas en een statige deukhoed, die zich schichtig verplaatsten door de menigte en die een opgerold papiertje ergens uit een voeg in een muur peuterden. Dit bericht ontcijferden ze dan met behulp van een ingenieus mechanisme en een ingewikkelde decodeer sleutel in hun sober ingerichte flat. En dat bericht bevatte dan de nieuwe coördinaten waar het volgende bericht zich bevond. Tja, zo stelde ik me dat voor in mijn kinderjaren.

De grootste troef van deze film is de algehele omkadering en aankleding. Het decor waarin zich alles afspeelt ziet er prachtig uit waarbij er enorm veel aandacht werd besteedt aan details. Het New York uit de jaren 60 met zijn boulevards vol prachtige bolides, de klederdracht, de sfeer en waarden van indertijd. Zo leren we de familie van James Donovan (Tom Hanks) kennen. Een typisch Amerikaanse modelfamilie, in een in atoomstijl ingericht huis, piekfijn uitgedost in de mode uit die tijd en met een gedisciplineerd levensstijl. Daartegenover zijn we getuige van de bouw van de muur dat Berlijn in twee delen splitste. Een grimmige door sneeuw bedekt Berlijn waar zich hartverscheurende taferelen afspeelden.

Spilfiguur in dit spionage-drama is James Donovan (Tom Hanks), een doodgewone advocaat gespecialiseerd in rechtszaken waar verzekeringsmaatschappijen bij betrokken zijn, wordt ineens opgezadeld met de verdediging van de zojuist opgepakte Russische spion Rudolf Abel (Mark Rylance). Het feit dat alles wat ook maar het etiket communisme opgeplakt kreeg, automatisch verdacht en terstond veroordeeld moet worden, zorgt er automatisch voor dat deze toch wel koelbloedige, spion niet echt kon rekenen op een eerlijk proces. Maar dat is buiten Donovan gerekend, want deze principiële advocaat houdt zich krampachtig vast aan de constitutionele regel dat iedereen, ongeacht wat de misdaad is, recht heeft op een verdediging tot zijn schuld bewezen is. Het resultaat is dat de vijandige publieke opinie zich niet alleen richt tegen Abel maar ook tegen Donovan, van Ierse afkomst maar Amerikaan in hart en nieren.

Maakte deze “Bridge of spies” een enorme indruk op mij? Nee niet echt. Niet dat de perfectionistische beelden teleurstelden. Of dat de acteerprestaties abominabel slecht zijn. Maar wel omdat ik niet zat te wachten op de zoveelste historische oorlogsdocumentaire. De clichématige tegenstellingen tussen de beide grootmachten werd wel enorm dik in de verf gezet. De omstandigheden waarin Abel zich bevindt tijdens zijn gevangenschap, zien er aangenamer uit dan de Amerikaanse gevangenen in het Oostblok. En de listige manier waarop Spielberg weeral het historische weet te omzeilen om het een meer avontuurlijker en heroïsch karakter te geven, toont dat hij ook toegevingen moet doen aan het management van Hollywood. Anderzijds vind ik het een verademing dat de figuur van een spion op een realistische manier wordt voorgesteld. Verwacht je dus niet aan James Bond of Ethan Hunt toestanden, vol met heetgebakerde actie en levensgevaarlijke stunts waarbij de aan hun toegereikte hightech gadgets altijd weer een oplossing bieden. De spionnen in “Bridge of spies” zijn doorsnee figuren die op een eenvoudige en minder spectaculaire manier hun spioneerwerk uitvoeren.

En als laatste is het belang van een steracteur zoals Tom Hanks natuurlijk doorslaggevend bij deze film. Hanks is en zal altijd één van mijn favoriete acteurs blijven. Een charismatisch en veelzijdig acteur die van elke rol een meesterwerk maakt. Hij domineert in elke film waar hij aan meewerkt. Zonder Hanks zou dit maar een doorsnee historisch drama zijn, ontsproten uit het brein van de grootmeester Spielberg.